Weet je waar ik zo’n hekel aan heb? Overvallen worden. Niet in de letterlijke zin, maar figuurlijk.
Gisteren kwamen de mensen die 400 euro voor mijn oude Clio gingen betalen, langs om de auto op te halen. Ze waren met zijn drieën, een man en een vrouw van tegen de 30 en een kleerkast (Robbie) met tatoeages tot in zijn nek. Lekker. Ik was aan de telefoon vergeten te vertellen dat de radiator lek was. Dat deed ik eerlijkheidshalve nu maar.
“Ja maar dan betalen we geen 400 euro. Lekt-ie alleen tijdens het rijden? Dan is de koppakking stuk en dat gaat ons te veel kosten. Anders verdienen we er niets aan. Dat hadden we pas nog met een Renault Megane.” De kleerkast legde wel 4 keer uit dat de auto pas tijdens het rijden druk gaat opbouwen, maar ik zei maar niet dat *ik* dingen meestal direct begrijp als je ze vertelt.
Enfin deze sujetten bleven op mij inpraten en waren niet gevoelig voor het argument dat we 400 euro hadden afgesproken en dat een lekke radiator toch niet meteen een lekke koppakking betekende. Noch voor mijn toevoeging dat er toch wel heel mooie lichtmetalen wielen opzaten, en een trekhaak en dat de tank nog volzat met benzine.
Uiteindelijk ging ik akkoord met 250 euro. En bleef ik met een rotgevoel achter. Waarom had ik niet gezegd dat het hele feest niet doorging voor 250 euro? “Jammer van jullie komst hierheen, maar we hadden 400 afgesproken.” Waarom laat ik me dan vermurwen door deze sujetten. Die auto was ik wel kwijtgeraakt (zie vorige log), dat was niet het punt.
Het punt is de overval. Dat je dus plots in een soort van onverwachte situatie terechtkomt en dan geen kans meer ziet om te denken: “Time out, minuut naar het toilet om handen te wassen (bij wijze van spreken) en dan pas reageren op deze toestand.” Ik heb dat wel vaker, situaties die zo’n had-ik-maar-dit-had-ik-maar-dat-gevoel opleveren – ook zonder de aanwezigheid van kleerkasten met nektatoeages…
Iemand tips?
Reacties
4 reacties op “Overval”
ik zie mijn tip al terug… 🙂
Wat irritant. In de autohandel krijg je snel met vervelende lui te maken. Ik kan me helemaal voorstellen hoe je je in zo'n situatie voelt, mij was denk ik precies hetzelfde gebeurd.
Wat tips van de beste stuurlui aan wal… gewoon niks terugzeggen als iemand een ander bedrag noemt dan wat jij in gedachten had. Introduceer de pijnlijke stilte. In het algemeen kan het eigenlijk nooit kwaad om de bal niet op te rapen wanneer iemand hem denkt bij jou te hebben neergelegd 🙂
Kleerkasten met tatoeages in hun nek spreek je het beste toe in plat Rotterdams en zorg de volgende keer dat je je trainingspak aanhebt. Needless to say – je Lonsdale trainingspak 😉 En als er dan onverhoopt geen kleerkast maar een keurig bejaard echtpaar op de stoep blijkt te staan, kun je altijd nog wat koffie en academische conversatie oplepelen voor de betrouwbare indruk 🙂
Zorg zelf ook voor versterking! Misschien heb je zelf geen Lonsdale trainingspak maar ken je wellicht een vriend of vage kennis die een helpende hand kan bieden?
Google de koper. Had je voor- en achternaam? Altijd handig om even op Hyves of Facebook te kijken hoeveel vrienden met gouden schakelkettingen de persoon in kwestie heeft, en of hij onlangs nog gezellig naar Lloret op vakantie is geweest.
Maar ach – je bent in elk geval van je auto af. En niet om je ongerust te maken of zo, maar hee, misschien heb je nog iets aan bovenstaande tips als de koppakking toch blijkt te lekken 😉
Mazzel!
Pipo
Ehm… of we vragen in dit soort gevallen even of er een vriend bij wil zijn die de onderhandelingen voert?
Word je niet achtervolgd door roest en narigheid dan is het de nasmaak in je achterhoofd wel…
Ik kan inderdaad ook adviseren bij het aan/verkopen van een auto niet alleen te zijn. Dit om intimidaties te voorkomen, maar vooral ook om emoties uit te sluiten. Bij aankopen drukt dit de prijs, bij verkopen kan de prijs hoger worden gehouden. En 'Nee' verkopen is ook een kunst op zich!