Na een oproep van Paul de Leeuw voor de Madiwodovrijdagshow schreef ik een vertaling van Miracle, een (niet al te geweldig) liedje van Ilse de Lange. Mijn tekst werd niet uitgevoerd, maar ik vond hem natuurlijk beter dan de winnende tekst.
Wonderlicht
Deze deur zat jarenlang op slot
Men sloeg ertegen dat was steeds zijn lot
Hij kraakte, zuchtte onder het geweld
Maar heeft zijn geheimen nooit verteld
Kijk je naar ‘t verhaal dat zich ontvouwt
In de vele scheuren in het hout
Verborgen in de ramen in de wand
Ogen die al wisten wat er kwam
Als ik dacht aan wat zich hier ontspon
Geloofde ik dat liefde niet meer kon
In deze kamer donker van verdriet
Deze kamer die ik nooit verliet
Jij liet mij toen zien wat vrijheid is
Liet me zien wat ik daarbinnen mis
Ik weet nu dat geen mens volledig leeft
Als hij niet kan geven wat hij heeft
Een wonder kijkt me nu in de ogen
Een wonderlicht dat me de wereld zien laat
Een wonder kijkt me nu in de ogen, eindelijk
Een wonder kijkt me nu in de ogen
Een wonderlicht dat me de wereld zien laat
Een wonderlicht
Een wonderlicht
Een wonderlicht
Ik leefde in mijzelf, was er niet echt
Alles wat ik voelde stopte ik weg
Maar in stilte werd ik een vulkaan
Heb bijna op uitbarsten gestaan
Maar nu ik veilig in de armen lig
Van iemand die ik liefheb als muziek
Iemand die me nooit meer weg laat gaan
Weet ik dat ik elke storm doorsta
Reacties
Eén reactie op “Wonderlicht”
De het filmpje op de link doet het niet, en dat is maar goed ook, anders heb ik dat stomme liedje weer de hele dag in mijn kop geschoteld.
Maar jouw tekst is wel erg mooi; het bewijst maar weer eens dat de Bobo's in Hilversum Die Daar Wat Vanaf Zouden Moeten Weten ook niet alles weten!