Er staat een meneer van Nuon aan de deur. “U wilt toch ook minder betalen voor uw gas en stroom?” Uh-huh. Alarmbellen. “Bij Nuon krijgt u 20% korting en dat scheelt u al snel 150 tot 200 euro per jaar. Als u een jaarrekening van uw huidige leverancier hebt, reken ik het even voor u uit”. Nou okee, kom maar even binnen dan.
“Aha u speelt gitaar? En u bent wel van de jaren tachtig [ziet platen]. Doe Maar. Die hadden toch onlangs een reünietour? Kijk zo-een [wijst op computer] heb ik er ook”. Hij spit mijn Oxxio-afrekening door: “Ja ze doen er alles aan om het zo onduidelijk mogelijk te maken. Kunt u niet even inloggen op de Oxxio-site?” Zelfs daarin stem ik toe. Uiteindelijk heeft hij de tarieven gevonden en slaat aan het rekenen met pen, papier en rekenmachine. Hij goochelt met piek- en daltarieven. Met een bijna satanisch genoegen zie ik het eindbedrag ontstaan. En hij verbergt zijn beteutering als onder de streep een verschil van 30 euro op jaarbasis staat. Helaas, daarvoor stap ik niet over. “Ja maar je moet [hij zei echt ‘moet’] toch elke korting pakken die je kunt pakken”. Weet u hoeveel tijd (= geld) ik de afgelopen jaren al bespaard heb door NIET de hele tijd ondoorgrondelijke tariefoverzichten te vergelijken voor een paar euro korting. “Okee, dan dank ik u voor uw tijd. Ik wens u nog een fijne avond. Leuk huisje hebt u hier trouwens.” Ja zeker, lekker klein, dat scheelt in de energiekosten. Fijne avond!
Tien minuten later belt de overbuurvrouw aan: “Is die man bij jou ook aan de deur geweest. Ik vertrouw het niet. Hij komt hier zomaar binnenlopen, laat even snel een vaag ID-pasje zien, maakt opmerkingen over de dingen hier in huis. We gaan uit eten, misschien kun jij de boel een beetje in de gaten houden.”
Pas dan besef ik dat het inderdaad wel raar was. Dat ID-pasje duwde hij mij ook onder de neus. Zo snel dat ik wel zag dat het een vaag ding was maar geen tijd had er verder bij stil te staan. En hij heeft feitelijk ongevraagd eens lekker in mijn huis kunnen rondkijken. Ook zo’n leuk detail dat me nu weer te binnen schiet: “Waar heb ik nu mijn pen? Ja ik moet alles met zwarte pen invullen, anders kan de computer in China het niet lezen”. En dat ging over een formulier met huisnummers waarop hij aankruiste dat hij bij mij langsgeweest was (“zodat ik u niet meer hoef te stalken”).
Morgen maar even naar Nuon bellen of dit in de haak is…. en in de tussentijd alle sloten op de voordeur op scherp.
Reacties
2 reacties op “Een mannetje van de Nuon aan de deur. Of niet?”
Ik had er pas geleden ook een aan de deur. Ik was echter minder geduldig en had geen zin in dat gelul en heb hem dat met iets fijnzinniger bewoording ook laten weten. Maar ook totaal niet nagedacht over dat hij wel heel snel met dat pasje ging zwaaien…
Bizar, wij hadden ‘m zaterdag ook aan de deur (vond ik al een rare dag voor zo’n actie) en ik vond zijn pasje er zo vaag uitzien dat ik het meteen niet vertrouwde. Hebben hem dus fijn afgepoeierd. Ben heel benieuwd om te horen of het idd om een actie van de Nuon ging.