wat is dat precies met Prince?

Gisteren ging ik voor het eerst van mijn leven naar het Gelredome. Ik had daar nog nooit een goede reden voor gehad. Tot gisteren.

Om 16.07 vertrok de trein, en via de Burger King,  een pendelbus, een lange rij en de kaartcontrole waren we binnen om een uur of half 7. Om 20.15 begon De Man met spelen. Hij deed zijn eigen voorprogramma, lekker spelend met de band, grote zonnebril op zijn hoofd.

Rond negen uur begon het echt. Het werd donker en Prince kwam opnieuw op. Zonder zonnebril. En daar begon het festijn van hits. Kiss, Purple Rain, Controversy, 1999, Delirious, U got the look en ga zo maar door. Het was gewoon heel goed.

En zo kan ik doorgaan met schrijven, maar voor uitgebreide verslagen klikt u maar hier, hier, of hier. Wat ik eigenlijk probeer over te brengen is het gevoel dat die man bij mij oproept. Maar dat laat zich niet goed beschrijven.

Op een zeker moment haalde Prince een mooi blond meisje op het podium (“Yeah I like Holland”, zei hij tegen ons) en zij zat gedurende een nummer op zijn piano, terwijl hij haar toespeelde en -zong. Bij Spinvis of Frank Boeijen (ook niet de minsten, muzikaal gezien)  zou ik me hoogst ongemakkelijk voelen daar op die piano. Maar op dit meisje was ik jaloers. Ik zag haar zitten en wist  wat ze voelde en dat ik dat ook zou voelen.

Maar hoe ik dat gevoel nou precies moet beschrijven…? Een vreemd soort verliefdheid denk ik.