precair

(in het kader van Write On Thursday)

Het is al 12 uur geweest. De donderdag is voorbij.

De nacht is gedaald over Utrecht. Ik kan mijn ogen nauwelijks open houden. Vier glazen wijn eisen hun tol. Heen en weer. Zo heette dat café.

Concentreren. Concentratie. Ik kan het niet meer. Mijn gedachten zijn op. Maar ik moet nog iets schrijven.

Het is toch zeker nog wel een beetje donderdag, het is pas 0.30 u? Duid het me niet al te zeer euvel alsjeblief. Laat me niet vallen. Doe niet alsof ik een halsmisdrijf heb gepleegd.

Ik kan niets doen, behalve dan mijn handen over dit toetsenbord laten gaan. Redden wat er te redden valt.

Ik raak gevangen in gedachten. Gevangen in wanhoop. De netten sluiten zich. Geen aanwijzing tot redding. Wie zou op dit uur de boei moeten gooien?

En toch ga ik door. Blijf ik typen met mijn dronken kop. Typen. Typen.

Waar blijf jij? Redster in nood. Kom je? Kun je me vinden?