Avond in de stad

UTRECHT – Het is donker in de stad. Er komen minder auto’s voorbij, eindelijk. Er daalt een beetje rust neer. Het wordt frisser buiten. Ik zit met de computer op schoot op mijn balkon en bedenk wat er allemaal nog zal zijn binnenkort. Ik zal nog werken. Ik zal port, melk, koffie en bier drinken. Ik zal zelfs nog vergaderen over inschrijvingen. Ik zal misschien de Parade bezoeken. En daarna vijf weken niets. Niets hier in Nederland dan.

(Gisteren zei ik op mijn werk tegen iemand: “Nog twee weken naar De Lier voordat ik vijf weken op vakantie ga.” Ik zei dat in al mijn onschuld, niet luid, niet met een provocerend doel. Toch was luidruchtige verontwaardiging vanuit alle hoeken van de ruimte mijn deel.)

Het is gek om te bedenken dat je ergens naartoe gaat waar het heel anders is dan hier. Echt heel anders. Ze spreken er wel een taal die ik ook beheers, en ik vermoed dat ik er gewoon kan pinnen. Maar toch. Ik bereid er niet te veel aan voor. Laat het een beetje op mij afkomen, lees hoogstens wat bestemmingsgerelateerde lectuur.

Alleen morgen op het veld naast mijn flat even checken of mijn 13 jaar oude V&D-iglootje niet in staat van ontbinding verkeert.