Op zijn vrije zaterdagavond werd uw verslaggevert ineens gebeld. Wie waagde het om hem nu te storen? Toneelvriendje B. had het lef. Of ik meeging naar de film. Nou goed, okee dan, omdat je zo aandringt.
Aldus togen wij naar Springhaver om te kijken naar Bienvenue chez les Ch’tis. Een comedy. Dat is altijd riskant, want het kan ook op een aaneenschakeling van flauwiteiten uitdraaien waardoor ik alleen nog maar de woorden “weg van hier” kan denken.
Bienvenue chez les Ch’tis is een aaneenschakeling van flauwiteiten, maar wel een waarbij ik regelmatig van mijn stoel lag. Omdat het zo grappig was, gewoon daarom.
Ga dat zien.
Reacties
Eén reactie op “Ch’tis”
Johannes, ik wil niets aan je plezier afdoen, maar ik heb tijdens die film heel vaak op mijn horloge gekeken, hoe lang ik nog moest. Inderdaad was het, zoals je zegt, een aaneenschakeling van flauwiteiten, maar jij kon er regelmatig door van je stoel vallen, en mijn lichaam had geen enkele neiging daartoe. Maar zo is het prima: de een verveelt zich, de ander geniet. Kunst waar iedereen om lacht, bestaat niet. Maar dat wist je zelf ook al.