En weer won uw verslaggevert een liedjesschrijfwedstrijdje!
Onlangs was ik een keer om zes uur ’s morgens wakker en ik zette uit verveling de radio aan. Ik viel in Nachtvluchten, op radio 1. Presentatrice Nora Romanesco was middenin een item waarin luisteraars een liedtekst konden insturen. De tekst van de winnaar zou op muziek worden gezet door Clous van Mechelen. De oren waren gespitst. Snel schreef ik het e-mailadres op, en de verplichte beginzin van het liedje. Toen viel ik weer in slaap.
Bij het ontwaken klom ik in de pen en dichtte maar liefst twee inzendingen. En ja hoor, vandaag bericht dat Clous een van mijn inzendingen op muziek gezet heeft. Welke het is geworden weet ik niet (ik zou gokken op de tweede, hoewel ik de eerste prefereer, want verrassender qua thema). Hieronder beide teksten.
Morgen rond zessen de première. Allemaal de wekker zetten!
Seizoenen
Het leven is mooi in de lente
Als je weet wat er komen gaat
Als je weet van knoppen in de bomen
Van de koe die in de wei staat
Maar jij zit daar nu te staren
Naar een verte die ik niet kan zien
Is daar jouw lente die voorgoed voorbij is
Ben je weer een jaar of zeventien?
Refrein:
De loop van de seizoenen
Lijkt een oneindig avontuur
Maar de mens moet eraan geloven
Zo is nu eenmaal de natuur
Er was ooit een hete zomer
Je fietste door de bossen met haar
Jullie zwommen in de koele vennen
Ze leeft niet meer sinds vorig jaar
Refrein
Voor jou zijn de nachten steeds langer
Je dagen zijn nog maar kort
Jij leeft nog even in je eigen winter
Terwijl het buiten lente wordt
Refrein
Het leven is mooi in de lente
Het leven is mooi in de lente
Ik sta op en rek me uit op het balkon
Het leven is mooi in de lente
Met mijn liefde loop ik in de middagzon
Ooit in een ver verleden
Een dag of zes geleê misschien
Lagen er plassen in de straten
Was er geen zonnestraal te zien
Maar op een ochtend was het anders
In de parken klonk gekwetter en gefluit
Van de merels, mezen en de mus
Een nieuwe lente en een nieuw geluid!
Het leven is mooi in de lente
Ik lig uren niks te doen op het gazon
Het leven is mooi in de lente
Ik kijk omhoog daar zweeft de eerste luchtballon
De grijze wolken zijn verdwenen
Mensen komen uit hun huis gerold
In de grachten gaan weer boten
De terrassen stromen overvol
Niemand kent nog pijn of zorgen
Muziek klinkt door de hele stad
Eenieder lacht een brede glimlach
Zo’ne goeie hebben wij nog niet gehad!
Het leven is mooi in de lente
Ik geloofde bijna niet dat het nog kon
Het leven is mooi in de lente
Wee degene die de winter ooit verzon
Reacties
6 reacties op “Lenteliedjes”
Gefeliciteerd! Clous (aka Jan Vos, aka Oom Rudolf) is een enorme held! 🙂
Coooool!!!
Hoe koel is dat!!! Gefeliciteerd!
Stoer! Proficiat!
hoog tijd voor het officieel lanceren van 'tekstschrijvert.nl'?
Proficiat, Johannes, en ook een groot compliment voor de mensen die fleurige muziek maakten van jouw blijde tekst.
Vooral de laatste regel is mij dierbaar: wee degene die de winter ooit verzon.
Ik moet toch even zeuren: jammer dat de zangers juist in de laatste regel in de fout gaan. Ze zingen: wee degene die DIE winter ooit verzon. Er was nergens sprake van winter, al zijn het natuurlijk de winters die de lente zo mooi maken. Dat dan weer wel.
Super Chielster!