tekst: Jan Michielsen
Tien voor half zeven
Nevel zweeft laag
Een man staat te wachten
’t Is een mooie dag vandaag
De trein glijdt nu binnen
De man stapt erin
De trein gaat weer rijden
Met de neus in de wind
Twee stations verder
Staat een vrouw met een lach
Dezelfde bestemming
Alsof de man dat voorzag
Zijn sprekende ogen
Haar zinnelijke mond
Verlichten het treinstel
Waar de liefde al bestond
Refrein:
Zij aan zij gaan zij
In een trein naar nieuwe landen
Alleen de liefde in hun handen
Zij aan zij gaan zij
Zonder weet van wat gaat komen
Volgen zij hun vreemde dromen
Zij aan zij gaan zij
Ik laat ze daar zitten
Aan het gouden raam
De zon aan de einder
Glinstert hun naam
Halte na halte
Verder gaat de trein
Ik teken eerst koeien
Dan een kameel in de woestijn
Refrein
Zij zullen beleven
Wat ik hun vertel
Ik geef ze de liefde
Zo spelen ze mijn spel
Ik kan lopen, rijden, vliegen
Langs vulkaan en vallei
Zonder de stad te verlaten
Want zij reizen voor mij
refrein:
Zij aan zij met mij
In een trein naar nieuwe landen
Alleen de liefde in hun handen
Zij aan zij met mij
Zonder weet van wat gaat komen
Volgen zij mijn vreemde dromen
Zij aan zij met mij
(2007)