tekst: Jan Michielsen, muziek: Sven Vrins
Ik kan met je bespreken hoe het de wereld is vergaan
Dat de beurzen en de banken in het rood hebben gestaan
Hoe bommen weer regeerden in de Midden-Oost
Hoe een bevriende natie een nieuwe koning koos
Ik wil ook heel graag horen wat je hebt beleefd
Toen je ver van mij in een andere stad verbleef
Zag je wolken drijven in de vorm van een boot?
Moest je soms wat huilen en hield je je toen groot?
Ik wil je best vertellen wat ik heb gedaan
Dat ik een boek gelezen heb waarin verhalen staan
Of dat ik de afwas deed toen iedereen al sliep
Waarna ik door de stille stad zes kilometer liep
Maar ga nu even zitten op die blauwe stoel
Dan zal ik je vertellen wat ik eigenlijk bedoel
Dat ik je zo mooi vind en spannend bovendien
Dat ik je ontmoette en niet meer slaap sindsdien
De wereld is wat lichter als jij bij me bent
Ik zie kleuren en figuren die niemand heeft gekend
Van de vierentwintig uren die er zitten in de dag
Kan ik er dertig vullen met denken aan je lach
Ik kan nog veel meer zeggen maar elk woord is te veel
Naar je kijken is voldoende, door mijn zonnebril
Nog één ding ga ik vragen dan houd ik mijn mond
Ga nog even staan, staan zoals je net stond
(2007)