Mindblown: a blog about philosophy.

De boot gaat aanmeren. Blijft u zitten totdat de boot is afgemeerd stond er op het tv-scherm in de Tiger, die ons van Terschelling naar het vaste land bracht. Dat suggereert een duidelijk onderscheid tussen aan- en afmeren. We hebben het gevraagd aan de soort-van-stewardess op de boot. Die zei dat aanmeren de actie is,…

UTRECHT – Ik was gisteren in Tivoli, om weer eens een concertje te bezoeken. En wel van Martha Wainwright. Ik ken haar muziek niet zo goed, maar er waren toch redenen om haar met een bezoek te vereren. Ze had ook een support act (hedendaagsch nederlands voor “voorprogramma”) meegenomen. Voorprogramma’s. Meestal zit/sta ik die plichtmatig…

GOUDA – Een treinongeluk. Twee supertreinen, een Thalys en een Koploper lijken om voorrang gestreden te hebben. – Ik heb voorrang want ik ben een hogesnelheidstrein.– Het is goed met je, ik ben de mooiste trein die hier in Nederland rondrijdt. Laat me erdoor.– Ik stop niet hoor, ik kom net op snelheid. Snelheid weetjewel,…

Ik wil niet opscheppen, maar volgens mij heb ik vandaag een snelheidsrecord gevestigd. Of liever een traagheidsrecord. Eens kijken, zo rond 18.00 reed ik de file in ter hoogte van Reeuwijk. En om 20.30 was ik thuis. Dat is 34 kilometer in 2,5 uur, oftewel met een gemiddelde snelheid van…. 13,6 kilometer per uur over…

Vanmiddag was ik in de Loonse en Drunense duinen. Het was Nederlands weer, zal ik maar zeggen. In mijn eentje zou ik met dit weer nooit een boswandeling zijn gaan maken. Maar ik was met mijn neefjes en mijn zus in het regenachtige bos. En dat was dan wel weer leuk. Niet binnen blijven zitten…

Volgens mij is het uur nog niet eens voorbij. Maar mijn huis is schoon. Nu lekker chillen…

Uw verslaggevert heeft vandaag last van uitstelgedrag. Het is tijd om huishoudelijke klusjes te doen. Maar ik heb geen zin. Ik lees wat in de krant, speel wat met mijn nieuwe laptopje, zet nog eens koffie, kijk eens naar buiten waar het qua weer niets tegenvalt. En ik schrijf als ik niets meer weet te…

Gisteren, jawel, had uw verslaggevert zijn eerste zangles ooit. En hij ervoer het u vast niet onbekende dat-ik-dat-niet-eerder-gedaan-heb-gevoel. Zangles is, hoe zal ik het zeggen, übercool. Ik moest eerst wat oefeningetjes zingen, toonladdertjes zeg maar. En de juf had meteen wat aanwijzingen om ontspannener te zingen. En dat werkte. En dat was dus heel gaaf.…

Volgens mij zitten er muizen in het huis van uw verslaggevert. Een flinke klim voor die beesten, want hij woont drie hoog. ’s Nachts hoor ik gescharrel tussen de muren. In de gang liggen draadjes tapijt en iets wat op keuteltjes lijkt. En ik ben al twee aangebroken mueslibars tegengekomen, waarbij duidelijk geen mensen hand…

Filmpjes die men zelf nasynchroniseert om leuk te zijn: vaak mislukt dat nogal. Soms lukt het wel.